Թարգմանչական աշխատանք արջերի մասին

 

Արջերը գիշատիչ կաթնասունների ընտանիքի կենդանիներ են: Հայտնի է 7 տեսակ՝ սպիտակ, գորշ, սպիտակակուրծք կամ հիմալայան արջերը, սև արջը կամ հյուսիսամերիկյան բարիբալը, մալայան արջը, Հնդկաստանում բնակվող հաստաշուրթը և հարավամերիկյան ակնոցավոր արջը:
Խոշոր գազաններ են. ունեն հզոր, ծանր մարմին, մեծ գլուխ, կարճ պոչ, փոքր ականջներ: Մարմինը ծածկված է խիտ (գորշ, սև կամ սպիտակ) միագույն մազածածկով: Ծնոտները հզոր են՝ խոշոր ժանիքներով, թաթերն ուժեղ են՝ կեռ մագիլներով: Հոտառությունը և լսողությունը լավ են զարգացած:
Սպիտակ արջը երկրագնդի ամենախոշոր գիշատիչ կենդանին է: Հանդիպում է միայն Արկտիկայում: Ամբողջ կյանքն անցկացնում է սառույցների մեջ, ջուրը նրա հարազատ տարերքն է: Սպիտակ արջը կարող է ժամում 4–5 կմ արագությամբ երկար ժամանակ լողալ, սուզվել գրեթե փոկի նման և 2 րոպե մնալ ջրի տակ: Սնվում է փոկերով, ձկներով, թռչուններով: Երբ գալիս է ձագեր ծնելու ժամանակը, էգը մտնում է ձյունե անձավը: Այդ հսկա` 700 կգ (իսկ արուները՝ մինչև 1000 կգ) զանգվածով կենդանիների նորածին քոթոթներն առնետից մի քիչ են մեծ: Մինչև ձագերի մեծանալը մայր արջը որջից դուրս չի գալիս:
Գորշ արջը հանդիպում է Եվրոպայում, Ասիայում և Հյուսիսային Ամերիկայում՝ Ալյասկայում, մասամբ՝ Կանադայում, որտեղ նրան անվանում են գրիզլի: ՀՀ-ում (հարթավայրերում, լեռներում, այնտեղ, որտեղ կան հողմակործան ծառերով, ճահիճներով, ջրամբարներով խուլ անտառներ) բնակվում են կովկասյան և սիրիական գորշ արջերը: Գորշ արջերը հիանալի որսորդներ են: Սնվում են մանր ու խոշոր կաթնասուններով, լեշերով, ձկներով, գորտերով, հաճախ՝ նաև անտառային հատապտուղներով, արմտիքով, մրգերով, հողի տակից փորում հանում են բզեզներ ու թրթուրներ: Արջը մեղրի մեծ սիրահար է:
Աշնանն արջը հարկադրված է լինում հոգալ հուսալի ապաստանի (որջ) մասին, որտեղ կկարողանա քնել մինչև գարուն: Դրա համար անհրաժեշտ է, որ աշնանն արջն իր օրգանիզմում բավականաչափ ճարպ կուտակի: Հակառակ դեպքում նա որջում չի փակվի և ամբողջ ձմեռ կթափառի չարացած ու սոված:
Արջի քունը թեթև է, քնած ժամանակ մարմնի ջերմաստիճանը չի նվազում: Մայր արջը որջում փակվում է նախորդ տարվա ձագերի հետ, որոնք նրան օգնում են խնամելու նորածիններին (զուր չեն նրանց դայակներ անվանում): Քոթոթները մինչև երկու տարեկանը միշտ մոր կողքին են մնում: Կես կիլոգրամ քաշով ծնված նորածինները, որ սովորաբար երկուսն են լինում, լույս աշխարհ են գալիս հունվար-փետրվարին: Մայր արջը նրանց կերակրում է մինչև գարուն: Այդ ընթացքում նրանք դանդաղ են աճում: Գարնանը ձագերը «գայլի ախորժակ» են ունենում. որջից դուրս են գալիս շնիկի չափ դարձած, բայց հետո այնքան են աճում, որ երբեմն նույնիսկ դառնում են 2,5 մ երկարությամբ և մինչև 650 կգ զանգվածով հսկաներ: Գորշ արջերն ապրում են մինչև 50 տարի:
Գորշ արջերի հետքը երբեմն կարելի է շփոթել մարդու հետքի հետ: Օրորուն քայլվածքի համար նրան ծուռթաթ են անվանում: Սակայն անհրաժեշտության դեպքում արջն արագաշարժ է և կարող է վազել հասնել նույնիսկ ձիուն կամ ծառ բարձրանալ:
Արդյունագործական նշանակություն ունեն գլխավորապես գորշ արջերը: XX դարում արջերի թիվը և տարածման արեալները խիստ կրճատվել են: Մի շարք երկրներում արջերը գտնվում են պաշտպանության տակ: 1971 թ-ից ՀՀ-ում գորշ արջի որսն արգելված է:

 

Медведи – животные хищных млекопитающих. Есть 7 видов, известных как белые, серые, белые или белые медведи, черный медведь или североамериканский барбекю, медведь крупного рогатого скота, индийский тополь и медведь из южноамериканского жука.
Крупные звери. имеют сильное, тяжелое тело, большую голову, короткий хвост, маленькие уши. Тело покрыто плотными (серыми, черными или белыми) однородными волосами. Челюсти мощные, с большими плавниками, их собачки крепкие, со скобами. Запах и слух хорошо развиты.
Белая пчела – самое большое хищное животное на земле. Он встречается только в Арктике. Вся жизнь во льду, вода – его или ее. Белая борода может плавать в течение длительного времени со скоростью 4-5 километров в час, погружаться почти как порошок и оставаться на 2 минуты под водой. Каналы с кандалами, рыбой, птицами. Когда наступает время рождения молодого человека, женщина входит в снежную клетку. Гигантские тазовые младенцы с массой 700 кг (и самцы до 1000 кг) немного больше, чем крысы. Пока ребенок не вырастет, мать не выходит из улья.
Серый медведь встречается в Европе, Азии и Северной Америке, на Аляске, частично в Канаде, где ее называют гашалями. Кавказские и сирийские бурые медведи проживают в Республике Армения (равнины, горы, где есть ветряные деревья, болота и глухие леса). Серый медведь – отличный охотник. Кормящие жуки и личинки с малыми и крупными млекопитающими, крупы, рыбы, лягушки, часто с лесными ягодами, злаками, фруктами, копание с земли. Медведь – прекрасный любовник меда.
Осенью медведь вынужден заботиться о надежном убежище, где он может спать до весны. Вот почему осенний медведь должен накапливать в теле достаточно жира. В противном случае она не будет закрываться в канаве, и вся зима будет перегружена и голодна.
Медведь сна светлый, температура тела не уменьшается при сном. Мать закрывает бедра с ребенком прошлого года, что помогает ей заботиться о младенцах (их не называют у их детей). Щенки всегда остаются с матерью до двух лет. Новорожденные младенцы весом около полу килограмма, обычно два из них, рождаются в январе-феврале. Медведь питает их до весны. За это время они медленно растут. Весной у щенков есть «аппетит волка». Они выходят из канавы в лапы, но затем растут так редко, что иногда становятся гигантами длиной 2,5 м и массой 650 кг. Серые медведи живут до 50 лет.
Ногу серого медведя иногда можно спутать с человеческим следом. Сплетни называют его каркасом для ходьбы. Но, при необходимости, медведь подвижен и может бегать даже на лошади или на дереве.
В основном бурые медведи имеют промышленное значение. В XX веке число медведей и их распределение резко сократилось. В ряде стран медведь находится под защитой. В 1971 году коричневый медведь был запрещен в Армении.

Թարգմանչական աշխատանք կայծաֆի մասին (2)

Լույսի մասին աներեւակայելի օգտակար եւ տեղեկատվական հոդվածը այս ֆիլմի համար կդառնա գերազանց (տեքստային) հավելված:
Ինչ է կայծակը, որտեղ նա ղեկավարում է իր ելքը եւ ինչպես վարվել ամպրոպի ժամանակ: Համոզված եմ, որ բոլորը պետք է իմանան:

Հանակարծ ամպի էլեկտրաստատիկ լիցքավորման կայծային հոսանք է, որը ուղեկցվում է պայծառ փայլով եւ սուր ձայնով (ամպրոպ):
Վտանգ. Լույսի հոսանքը բնութագրվում է բարձր հոսանքներով, եւ դրա ջերմաստիճանը հասնում է 300 000 աստիճան: Փայտը փչանում է, երբ կայծակը հարվածում է եւ նույնիսկ կարող է կրակել: Ծառի պառակտումը պայմանավորված է ներքին պայթյունի հետեւանքով փայտի ներքին խոնավության անմիջական գոլորշիացման արդյունքում:

Մարդկանց համար կայծակի հարվածը սովորաբար ավարտվում է մահացու ելքով: Տարեկան աշխարհում լույսի պատճառով կործանվում է շուրջ 3000 մարդ:

Կանխարգելիչ միջոցառումներ մինչեւ ամպրոպ

Տնտեսական օբյեկտների, շենքերի եւ կառույցների կայծակի հարվածների վտանգի նվազեցման նպատակով կայծակնային պաշտպանությունը տրամադրվում է հիմնավորված մետաղական խողովակների եւ սալիկների հեռավորության վրա գտնվող բարձրորակ լարերի տեսքով:

Նախքան ուղեւորությունը դեպի բնությունը, ստուգեք եղանակի կանխատեսումը: Եթե ​​ամպրոպ կանխատեսվի, ապա հետաձգեք ուղեւորությունը մեկ օրվա համար: Եթե ​​դուք նկատում եք փոթորիկի ճակատ, ապա առաջինը որոշեք մոտավոր հեռավորությունը `առաջին հրշեջի ուշացման ժամանակից, առաջին լույսի փայլը, ինչպես նաեւ գնահատել, թե արդյոք ճակատը մոտենում է կամ հեռանում է:

Քանի որ լույսի արագությունը հսկայական է (300,000 կմ / ժ), ապա լույսի փայլը մենք անմիջապես դիտում ենք: Հետեւաբար ձայնի ձգձգումը որոշվում է ձայնի հեռավորության եւ արագության (մոտ 340 մ / վրկ): Ժամանակին մենք պետք է վայրկյանների ընթացքում կայծակի փչից մինչեւ առաջին ճեղքից մինչեւ 340-ով բազմապատկենք եւ հեռավորությունը մետրերով, մթնոլորտային ճակատից առաջ:

Օրինակ `եթե փչումից հետո փչում է 5 վայրկյան, ապա կայծակնային ճակատից հեռավորությունը 340 մ / վրկ է 5s = 1700 մետր: Եթե ​​ժամանակի ընթացքում ձայնի ձգձգումը մեծանում է, ապա փոթորկի ճակատը հեռացվում է, եւ եթե ձգձգումը նվազում է, եւ հորդառատ անձրեւը դադարում է շարժվել եւ նմանում է չոր ճեղքին, փոթորկի ճակատը մոտենում է: Քանի որ կայծակը գլորվում է մակարդակով, հետագայում ամպրոպը:

Ինչպես գործել ամպրոպի ժամանակ

Շատ վտանգավոր է, երբ փայլով հետեւում է ամպրոպի գլորում, իսկ ամպրոպը գրեթե ոչինչ չի պարունակում: Այս դեպքում, անմիջապես ձեռնարկել նախազգուշական միջոցներ:

Եթե ​​դուք գտնվում եք գյուղական տարածքում, փակեք պատուհանները, դռները, ծխնելույզները եւ վրանները: Մի ջեռուցեք ջեռոցը, քանի որ ծխատարումից բարձր ջերմաստիճանի գազերը ցածր դիմադրություն ունեն: Մի խոսեք հեռախոսով. Կայծակը երբեմն ստանում է բեւեռների միջեւ սեղմված լարերը:

Հնկարծակի գործադուլների ժամանակ մի մետաղադրամ, մոտոցիկլետ, տանիքի վառարաններ, ալեհավաքներ, մի կանգնեք պատուհանի մոտ, հնարավորինս անջատել հեռուստացույցը, ռադիոյին եւ այլ էլեկտրական սարքերին։

Եթե ​​դուք անտառում եք, ապա ծածկեք անտառի ցածր աճող հատվածը: Մի թաքցրեք բարձրահասակ ծառերի, հատկապես վարդերի, կաղնու եւ կեռասների մոտ:
Մի լճում կամ նրա ափին մնալ: Հեռացեք ափից, գնացեք բարձր տեղից դեպի հարթավայր:

Տափաստանում, դաշտում կամ ապաստանի բացակայության մեջ մի սահեցրեք գետնին, ձեր ամբողջ մարմնին փոխարինելով էլեկտրական հոսանքի համար, բայց փոսը, ջախջախում կամ այլ բնական դեպրեսիան, փաթաթելով ձեր ոտքերի շուրջը:
Եթե ​​փոթորկի ճակատը ձեզ սպառնում է սպորտի ժամանակ, անմիջապես դադարեցրեք դրանք: Մետաղյա առարկաները (մոտոցիկլ, հեծանիվ, սառույցի կափարիչ եւ այլն) մի կողմ դրեք, հեռացեք դրանցից 20-30 մետր:
Եթե ​​ամպրոպը բռնի ձեզ ավտոմեքենայում, մի թողեք այն, փակելով պատուհաններն ու ռադիոյի ալեհավաքը: Եթե ​​մեքենան չոր է, նա կարող է դիմակայել կայծակի հարվածին, պաշտպանելով ձեզ:
Խստորեն խորհուրդ եմ տալիս անջատել բոլոր բջջային հեռախոսները եւ ռադիոկայանները:

Երբ և ինչի է հարվածում կայծակը?

Ջուլիա Կաֆտանովա: Ինքս ինձ ավելի շատ բացատրում եմ: Երբ փոթորիկի ճակատը շարժվում է երկրի եւ ամպերի միջեւ օդի շփումից, ձեւավորվում է հսկայական պոտենցիալ տարբերություն: Ֆենոմենը նման է այնպիսի հսկա բնական կոնդենսատորի, ինչպիսին էներգիան կուտակում է:
Հետեւաբար, երկնաքարային մարդիկ կարող են հիվանդանալ մինչեւ ամպրոպից առաջ, նույնիսկ եթե այն անցել է, էլեկտրական աղմուկը կարող է դիտվել բարակ էլեկտրական սարքերի շահագործման մեջ, եւ ռադիոհաղորդիչը չի կարող անցնել փոթորկի ճակատին:
Ստատիկ էլեկտրաէներգիայի արտանետումը սովորաբար անցնում է նվազագույն էլեկտրական դիմադրության ճանապարհով `« վազող առաջնորդի »կողմից տեղադրված ionized ալիքի (ինչպես նաեւ մետաղալարով): Քանի որ ամենաբարձր օբյեկտի միջեւ հեռավորությունը, նմանատիպերի եւ cumulus ամպի միջեւ փոքր լինելը նշանակում է, որ ավելի քիչ էլեկտրական դիմադրություն է առաջանում: Հետեւաբար, կայծակը կհասնի առաջին հերթին բարձր օբյեկտին (մաստ, ծառ եւ այլն):
Լույսի եւ էլեկտրական լիցքաթափման մեծ մասը տեղի է ունենում ամպրոպների եւ ցնցուղի միջեւ `մոտ 80%: Սակայն երկրի եւ ամպերի միջեւ էլեկտրական հոսանքների ուժը անհամեմատ ավելի մեծ է, քանի որ «երկնքի եւ երկրի միջեւ» պոտենցիալների տարբերությունը շատ ավելի բարձր է:
Կրիտիկական ստատիկ լիցքավորման կուտակումից հետո մի փոքրիկ լիցք (միկրո բուն լույս), այսպես կոչված, «վազող առաջնորդ», հոսում է հորդառատ անձրեւի ամպից եւ շարժվում է գետին մոտ 20 մ / վ արագությամբ: Ճանապարհին այն ձեւավորում է իոնացված ալիք, կարող է պառակտել եւ բաժանել, ապա լույսի ճյուղերը:
Երբ այն հասնում է գետնին կամ բարձր օբյեկտին, էլեկտրական հզորության ստատիկ լիցքավորմամբ, հոսանքից ցնդող հոսանքն իոնացված ալիքի միջոցով առաջանում է ակնհայտ բազմակի արտանետում: Մենք տեսնում ենք դա որպես մեկ շատ պայծառ «ամբողջ» կայծակ, սակայն հեռավորության վրա մենք լարվածություն ենք զգում, քանի որ մի ալիքով ակնթարթային հաջորդական լույսի հոսքները կատարվում են 10-15-ից 80, իսկ նույնիսկ 100-ը `չափազանց հազվադեպ դեպքերում: Դուք կարող եք հաշվել կայծակի գլաների քանակը լույսի 2 կմ հեռավորության վրա:
«Առաջնորդողը» գունավոր ամպից հոսող էլեկտրաէներգիայի ionized գանձում է: Էջի վերեւում գտնվող լուսանկարում դուք կարող եք հստակ տեսնել, թե ինչպես են «առաջատար լիդերները» ընկնում ամպրոպային ճակատից, թողնելով հեռավոր ալիքային ճյուղային ալիքը: Եվ պայծառ հզոր հոսանք «Երկրի երկինքից», ամպի վրա փայլով, որի միջոցով ուղիղ կայծակի հարված է տեղի ունենում, շատ հստակ տեսանելի է: Ամբողջապես ակտիվ հեռուստաալիքները, որոնք ներխուժել են հորդառատ անձրեւ, շատ վառ լուսավոր են, եւ ինքն էլ «ամոթի» «վազող առաջնորդի» արտադրանքը դեռ չկա:
Լույսի չորրորդ ձախ կողմում շատ հստակ երեւում է, որ ուժեղ հոսանքն ընկնում է գետնի երկայնքով եւ դեռ չի հասել պատառաքաղին: Իսկ վերին աջում ծայրահեղ «ցածր» ելքը «ամպի« վազող առաջնորդի »շարժումն է: Լույսի երրորդ ձախ կողմի ձախ կողքի վերջում կարելի է տեսնել նույնիսկ շատ պայծառ «վազող առաջնորդ» փոքր կետի գնդակով:

Նրանք, ովքեր կարծում են, որ կայծակի հարված է ամպի դեպի գետնին, եւ լայնորեն տարածել կեղծ տեղեկություններ է ինտերնետում, մենք խորհուրդ ենք տալիս կարդալ ամենաբարձր ֆիզիկան – XX դարում ժամանումը ակտիվ պատկերի մեր կյանքը կայծակի երեւույթը եղել է նաեւ նկարագրված.
Ես կարող եմ միայն գուշակել բնույթի մասին ball կայծակի: խորհրդավոր գնդակը կայծակ կարող են լինել շատ մեծ է, “վազում առաջնորդ», որը կարող է տեսնել անզեն մարդու աչքով (եւ ոչ միայն ամրագրել է հատուկ լուսանկար), որը ամբողջովին փակ ապահանքայնացնել ալիքը, եւ, հետեւաբար, լի ելքը կայծակի դարձել անհնար է:
Եթե ​​«վազող առաջնորդը» «թույլ» էր եւ փլուզվեց, մինչեւ որ ամբողջությամբ ձեւավորվեր ionized ալիքը, կայծակնային լիցք չկա: «Առաջատար առաջնորդների» արդյունքների մեծ մասը չի ավարտվում կայծակի հենակետով: «Վազում առաջնորդը», որը ձեւավորում է «երկնքի եւ երկրի միջեւ» սովորական կայծակը, ապրում է մոտ 50-80 վայրկյան, քանի որ ժամանակը պետք է հասնի մակերեսին:
«Running առաջնորդ», անմիջապես հաջորդում է կայծակի եւ էլեկտրական կատարողականը, հատուկ լուսանկարներ հիշեցնում է մի փոքր վառ կայծային գունդ եւ ներկայացնում է ապահանքայնացնել գազի (ցածր ջերմաստիճանի պլազմային գունդ): Այն, ըստ լուսանկարել կայծակ, եւ ինչ է տեղի ունենում, անմիջապես առաջ կատարողականը, XX դարում այդ հայտնագործությունը, ճիշտ նկարագրում երեւույթները կայծակի էր արել:
Եթե ​​«վազում առաջնորդը« շատ մեծ չափերի, այն սկսում է հանդիպել մի էական դիմադրություն է շրջակա միջավայրի, դրա արագություն դանդաղեցնում կտրուկ, ապահանքայնացնել ալիքը նրան ժամանակն է ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն մոտ. Հետեւաբար, լրիվ կայծակ չի լինում, եւ մենք կարող ենք դիտարկել երեւույթը գնդակի կայծակի (օրինակ, տարափ եւ մի տարափ գոտում, քանի որ լուսանկարում): Է ջանքեր զբաղեցնելու ամենափոքր գումարը նյութի պլազմայի վիճակում ընդունում են գնդաձեւ ձեւավորել (արտաքին մակերեսը գնդակը նվազագույն թիվս այլ մարմինների մի ֆիքսված ծավալի):
Ի դեպ, կա երեք փուլ պետություն, նկարագրելով տարբեր պահվածքը մաթեմատիկական մոդելի «Ընթացիկ առաջնորդ», – ձեւավորվի «վազում առաջնորդի», ինչը չի ավարտվել է որեւէ կատարողականը (99%), «հոսող առաջնորդին« Ով էր «բախտ», եւ ովքեր կարողացել են լիովին ստեղծելու իոնացված ալիքը որոնց միջնորդությունը ավարտվել կայծակ (ոչ պակաս, քան 1%) եւ «տուգանել», որի մասնակիորեն կամ ամբողջությամբ իոնացվում ալիքը փակել, եւ դա արդեն ձեւավորվել է անզեն աչքով ասուպ (շատ հազվադեպ):
Եթե ​​հաշվի առնենք, որ կայծակը երեւույթը առումով նորաձեւության այսօր, աղետ տեսության, դա այն է, որ կայծակը պետք է դիտվի որպես փուլը փոփոխության պետության համակարգի «բնական capacitors»: Միայն մի կայծակ պտուտակ, եւ «վազում առաջնորդը,« ով էր «բախտ» է առաջացնել կտրուկ փոփոխություն է պետության էլեկտրական պոտենցիալ փոթորիկը ամպերի եւ երկրի մակերեսին, եւ, այդպիսով, կարող է համարվել որպես «աղետի». Պահը սկզբում կտրուկ փոփոխության համակարգի վիճակի է պահը հասնելով «վազում առաջատարը” այլ ամպերի կամ Երկրի մակերեւույթին (ինչպես նաեւ փայտ, կայծակ, եւ այլն):
Այն պահին, hopping համակարգ պետություն (այսինքն կայծակի) կարելի է բնութագրել մի շարք դելտա գործառույթների approximated կողմից թվով ակնթարթային էլեկտրական discharges փաստարկ ժամանակն:
Կամ «անպտուղ» «վազում առաջնորդ», որը չի ավարտվել է կայծակի հարվածից, շատ ավելի քիչ «գերաճած» կայծակ գնդակը համատեղ ից տեսակետից ժամանակակից տեսության աղետների չեն առաջացնում կտրուկ փոփոխություններ է պետության «բնական կոնդենսատորների» – Storm ամպերի եւ գետնին. Դա է պատճառը, որ ասուպ չի կարող դիտվել որպես երեւույթի, որը առաջացնում է կտրուկ փոփոխություն պետության համակարգի, որպես ամբողջություն, քանի որ այն չի հանգեցնում է լիարժեք կայծակ ձեւավորված ողջ երկարությամբ իոնացված ալիքի:
Ծայրահեղ դեպքում, ասուպ դուրս է ընդունող վերալիցքավորման իշխանության (օրինակ, մի հզոր պտտվող tornadoes ինչպես պատկերված), հանգեցնում է տեղական էլեկտրական միկրո մակարդակի իր տեղայնացված շրջակայքում: Այս միկրո լույսերն ու էլեկտրական հոսքերը անցնում են որոշ թաղամասերում տեղակայված իոնացված ալիքների միջոցով: Եթե ​​էներգետիկ կերակրման ասուպ դուրս չի առաջանում, եւ կապը աղբյուրի ամբողջովին կորցրել, որ ասուպ չի առաջացնում է տեղական էլեկտրական լիազորությունների բնավ.
Բայց, միեւնույն է, այն ժամանակ իր գոյության (սկսած հիմնադրման օրվանից մինչեւ ոչնչացման) վարքագիծը գնդակի կայծակի է առաջացրել բացառապես տեղական փոփոխությունների է համակարգի պետական ​​եւ չունեն ազդեցություն կունենան նրա համաշխարհային կարգավիճակի եւ վարքագծի, քանի որ ի տարբերություն սովորական կայծակ.

 

 

Թարգմանչական աշխատանք Կայծակի մասին

Կայծակը հզոր էլեկտրական հոսանք է: Այն տեղի է ունենում, երբ կա ուժեղ ամպերի կամ գետնին։ Հետևաբար, կայծակնային ելքերը կարող են տեղի ունենալ կամ ամպի ներսում, կամ հարակից էլեկտրաֆիկացված ամպերի միջև, կամ էլեկտրաֆիկացված ամպի եւ երկրի միջև։ Լույսի հրաձիգը նախորդում է հարևան ամպերի միջև կամ էլ ամպի և գետի միջեւ առկա էլեկտրական պոտենցիալների տարբերությունը:

Էլեկտրիֆիկացիա, այսինքն, էլեկտրականության ներգրավման ուժերի ձեւավորումն ամեն օր լավ հայտնի է ամենօրյա փորձից:

Եթե ​​դուք սանրել մաքուր չոր մազերը պլաստմասե սանրվածքով, ապա սկսում են գրավել այն, կամ էլ վառել: Դրանից հետո սանրը կարող է ներգրավել այլ փոքրիկ օբյեկտներ, օրինակ `փոքր կտոր թղթեր: Այս երևույթը կոչվում է էլեկտրացանցման ֆրիխիկացիա:
Ինչ է առաջացնում ամպերի էլեկտրիզացումը? Ի վերջո, նրանք չեն շփում միմյանց դեմ, քանի որ դա տեղի է ունենում, երբ ձեւավորվում է էլեկտրաստատիկ մեղադրանքը մազերի վրա եւ սանրել: Ամպի ամպը հսկայական քանակությամբ գոլորշի է, որի մի մասը խտացրեց փոքր կաթիլների կամ սառույցի լամպերի տեսքով: Հորդառատ ամպի գագաթը կարող է լինել 6-7 կմ բարձրության վրա, իսկ ստորին մասը կախված է գետնից, 0.5-1 կմ բարձրության վրա: 3-4 կմ-ից բարձր ամպերը բաղկացած են տարբեր չափերի սառցաբեկորներից, քանի որ ջերմաստիճանը միշտ զրոյից ցածր է:
Այս սառույցի խորքերը մշտական ​​շարժման մեջ են, ինչի հետեւանքով երկրի տաքացվող մակերեւույթից աճող տաք օդի հոսքերը: Փոքր սառույցի խորանարդներն ավելի խոշոր են, քան խոշորները, հեռանում են բարձրացող օդային հոսանքներով: Հետեւաբար, «խելացի» փոքր սառույցը, շարժվում դեպի ամպի գագաթը, ամբողջ ժամանակ կանգնած է մեծերի հետ: Յուրաքանչյուր նման բախում հանգեցնում է էլեկտրաֆիկացման: Այս դեպքում մեծ սառույցի խորանարդները գանձվում են բացասական, իսկ փոքրիկները դրական լիցքավորված են: Ժամանակի ընթացքում ամպի վերին մասում դրական լիցքավորված մակերեսային սառույցի խորքերը հայտնվում են եւ բացասական լիցքաթափվում են ներքեւում գտնվող մեծ սառույցի խորանարդները: Այլ կերպ ասած, ամպրոպի գագաթը դրական լիցքավորված է, իսկ ստորին բացասական է:

Ամպի էլեկտրական դաշտը հսկայական լարվածություն ունի, մոտ մեկ միլիոն V / մ: Երբ խոշոր հակադիր պարտադիր գոտիները բավականաչափ մոտ են մոտենում, որոշ էլեկտրոններ եւ իոններ, որոնք անցնում են նրանց միջեւ, ստեղծում են պայծառ պլազմային ալիք, որի վրա մնացած լիցքավորված մասնիկները հետեւում են դրանց: Այսպիսով, կայծակնային հոսանք կա:

Այս արտահոսքի ժամանակ հսկայական էներգիա է արձակվում `մինչեւ մեկ միլիարդ Ալիքի ջերմաստիճանը հասնում է 10.000 Կ-ի, ինչը հանգեցնում է պայծառ լույսի, որը մենք տեսնում ենք, երբ կայծակը հարվածում է: Ամպերը անընդհատ դուրս են մղվում այս ալիքների միջոցով, եւ մենք տեսնում ենք այդ մթնոլորտային երեւույթների արտաքին դրսեւորումները կայծակի ձեւով:

Փայլուն միջավայրը պայթեցվում է եւ հարվածում է ցնցող ալիք:

Մենք ինքներս կարող ենք նմանակել կայծակը, նույնիսկ եթե դա մանրանկարչություն է: Փորձը պետք է կատարվի մութ սենյակում, հակառակ դեպքում ոչինչ չի երեւում: Մենք պետք է երկու երկարավուն փուչիկներ: Մենք կփլուզենք դրանք եւ կապենք դրանք: Այնուհետեւ, համոզվեք, որ նրանք չեն շոշափում, միեւնույն ժամանակ, մենք կտեսնենք դրանք բրդյա կտորի հետ: Օդը, որը լրացնում է դրանք, էլեկտրամոնտաժվում է: Եթե ​​գնդերը համախմբված են, նրանց միջեւ նվազագույն բացը թողնելով, ապա կայծերը սկսում են մեկից մյուսը հոսել օդի հաստ շերտով `ստեղծելով թեթեւ ճնշումներ: Միեւնույն ժամանակ, մենք կլսենք մի աննշան ճաղատ `ամպրոպի փոթորիկի մանրանկարչություն:

Յուրաքանչյուր ոք, ով տեսավ լույսը, նկատեց, որ դա պայծառ լուսավոր չէ, այլ կոտրված գիծ: Հետեւաբար, կայծակնային հոսանքի համար անցկացնող ալիքը ձեւավորելու գործընթացը կոչվում է «քայլ առաջնորդ»: Այս «քայլերը» յուրաքանչյուրն այն վայրն է, որտեղ էլեկտրոնները արագացված են մոտ լույսի արագությամբ, դադարում են օդային մոլեկուլների բախումների հետեւանքով եւ փոխում են շարժման ուղղությունը:

Այսպիսով, կայծակը մի կոնդենսատորի աղմուկ է, որի մեջ էլեկտրական է օդը, եւ ափսեներ են ամպերն ու երկիրը: Նման կոնդենսատորի հզորությունը փոքր է `մոտ 0.15 μF, բայց էներգիայի պահուստը մեծ է, քանի որ լարումը հասնում է միլիարդ վոլտերի:

Մի կայծակ սովորաբար բաղկացած է մի քանի բիթից, որոնցից յուրաքանչյուրը տեւում է ընդամենը մի քանի տասնյակ մասեր մեկ միլիոնի մեկ միլիոնի համար:

Հաճախ կայծակաճանաչումը տեղի է ունենում cumulonimbus ամպերի մեջ: Լույսը նույնպես տեղի է ունենում հրաբխային ժայթքումներով, տորնադոներով եւ փոշոտ փոթորիկներով:

Լույսի մի քանի տեսակներ կան `լիցքաթափման տեսքով եւ ուղղությամբ: Թափոններ կարող են առաջանալ:

ամպրոպի եւ երկրի միջեւ,
երկու ամպերի միջեւ,
ներսում ամպերի,
ամպը թողնել պարզ երկնքի տակ:

Լույսի եւ էլեկտրական լիցքաթափման մեծ մասը (80% -ի պատվերով) տեղի են ունենում փոթորիկ ամպերի եւ ամպրոպի մեջ: Սակայն երկրի եւ ամպերի միջեւ էլեկտրական հոսանքների ուժը անհամեմատ ավելի մեծ է, քանի որ «երկնքի եւ երկրի միջեւ» պոտենցիալների տարբերությունը շատ ավելի բարձր է:

Հանկարծակի կարող է ունենալ մասնաճյուղային օրինակ կամ լինել մեկ բեւեռ (գծային կայծակ): Նրանք կարող են լինել գծային կայծակ: Լույսի հազվագյուտ եւ խորհրդավոր քիչ հայտնի ձեւը գնդային կայծակն է:

Լույսը թվերով

Հնարավոր տարբերությունը, նախորդող կայծակը, կարող է հասնել մեկ միլիարդ վոլտ:
Կուտակված էլեկտրաէներգիայի մթնոլորտի միջոցով էլեկտրական հոսանքի ներկայիս ուժը կազմում է մինչեւ 100.000 Ա հոսանք:
Լույսի ալիքի օդը տաքացնում է մինչեւ 30 հազար աստիճան `դա հինգ անգամ ավելի է, քան արեւի մակերեսի ջերմաստիճանը:
Լույսի արագությունը `1 000 000 մ / վրկ: Այսպիսով ամպերից մինչեւ Երկրի վրա կայծակը անցնում է 0.002 վայրկյան:
Լույսի ալիքը շատ նեղ է: Տեսանելի ալիքը ունի մոտ 1 մ տրամագիծ, իսկ ներքինը, որի միջոցով ընթացիկ հոսքը `1 սմ:
Տիպիկ լույսը տեւում է մոտ 0.25 վայրկյան եւ բաղկացած է 3-4 բիթից:
Հենց հիմա աշխարհում աշխարհում ամպրոպ է 1800 ամպրոպ:
Ամերիկյան կայսրության պետական ​​շենքում կայծակը հարվածում է տարեկան 23 անգամ:
Ինքնաթիռում, կայծակը հարվածում է միջինը մեկ անգամ, յուրաքանչյուր 5-10 հազար թռչող ժամի համար:
Հավանականության կողմից սպանվելու հավանականությունը 1-ից մինչեւ 2 000 000 է: Նույն հնարավորություններն էլ մահանում են, մահանալուց:
Հավանաբար առնվազն մեկ անգամ կայծակ տեսնելը հնարավոր է 1-ից 10 000-ը:

 

Молния – это мощный электрический разряд. Он возникает при сильной электризации туч или земли. Поэтому разряды молнии могут происходить или внутри облака, или между соседними наэлектризованными облаками, или между наэлектризованным облаком и землей. Разряду молнии предшествует возникновение разности электрических потенциалов между соседними облаками или между облаком и землей.

Электризация, то есть образование сил притяжения электрической природы, всем хорошо знакома из повседневного опыта.

Электризация расчески
Если расчесать чистые сухие волосы пластмассовой расческой, они начинают притягиваться к ней, или даже искрят. После этого расческа может притягивать и другие мелкие предметы, например, мелкие бумажки. Это явление называется электризация трением.
Что вызывает электризацию облаков? Ведь они не трутся друг о друга, как это происходит при образовании электростатического заряда на волосах и на расческе.

Грозовое облако – это огромное количество пара, часть которого сконденсирована в виде мельчайших капелек или льдинок. Верх грозового облака может находиться на высоте 6-7 км, а низ нависать над землей на высоте 0,5-1 км. Выше 3-4 км облака состоят из льдинок разного размера, так как температура там всегда ниже нуля. Эти льдинки находятся в постоянном движении, вызванном восходящими потоками теплого воздуха от нагретой поверхности земли. Мелкие льдинки легче, чем крупные, увлекаются восходящими потоками воздуха. Поэтому “шустрые” мелкие льдинки, двигаясь в верхнюю часть облака, все время сталкиваются с крупными. Каждое такое столкновение приводит к электризации. При этом крупные льдинки заряжаются отрицательно, а мелкие – положительно. Со временем положительно заряженные мелкие льдинки оказываются в верхней части облака, а отрицательно заряженные крупные – внизу. Другими словами, верх грозовой тучи заряжен положительно, а низ – отрицательно.

Система земля-облако – огромный конденсатор
Электрическое поле тучи имеет огромную напряженность – около миллиона В/м. Когда большие противоположно заряженные области подходят достаточно близко друг к другу, некоторые электроны и ионы, пробегая между ними, создают светящийся плазменный канал, по которому за ними устремляются остальные заряженные частицы. Так происходит молниевый разряд.

Во время этого разряда выделяется огромная энергия – до миллиарда Дж. Температура канала достигает 10 000 К, что и рождает яркий свет, который мы наблюдаем при разряде молнии. Облака постоянно разряжаются по этим каналам, и мы видим внешние проявления данных атмосферных явлений в виде молний.

Раскаленная среда взрывообразно расширяется и вызывает ударную волну, воспринимаемую как гром.

Мы и сами можем смоделировать молнию, пусть миниатюрную. Опыт следует производить в темном помещении, иначе ничего не будет видно. Нам потребуется два продолговатых воздушных шарика. Надуем их и завяжем. Затем, следя, чтобы они не соприкасались, одновременно натрем их шерстяной тряпочкой. Воздух, наполняющий их, электризуется. Если шарики сблизить, оставив между ними минимальный зазор, то от одного к другому через тонкий слой воздуха начнут проскакивать искры, создавая световые вспышки. Одновременно мы услышим слабое потрескивание — миниатюрную копию грома при грозе.

Моделирование молнии
Каждый, кто видел молнию, заметил, что это не ярко светящаяся прямая, а ломаная линия. Поэтому процесс образования проводящего канала для разряда молнии называют ее “ступенчатым лидером”. Каждая из таких “ступенек” – это место, где разогнавшиеся до околосветовых скоростей электроны остановились из-за столкновений с молекулами воздуха и изменили направление движения.

Таким образом, молния – это пробой конденсатора, у которого диэлектриком является воздух, а обкладками – облака и земля. Емкость такого конденсатора невелика – примерно 0,15 мкФ, но запас энергии огромен, так как напряжение достигает миллиарда вольт.

Одна молния состоит обычно из нескольких разрядов, каждый из которых длится всего несколько десятков миллионных долей секунды.

Наиболее часто молния возникает в кучево-дождевых облаках. Молния бывает также при вулканических извержениях, торнадо и пылевых бурях.

Существует несколько видов молний по форме и по направлению разряда. Разряды могут происходить:

между грозовым облаком и землей,
между двумя облаками,
внутри облака,
уходить из облака в чистое небо.

Молния между облаком и землей Горизонтальная молния

Внутриоблачная молния Ленточная молния
Большая часть молний и электрических разрядов (порядка 80%) происходит между грозовыми облаками и внутри грозового облака. Но мощность электрических разрядов между землей и облаками несопоставимо больше, так как намного выше разность потенциалов “между небом и землей”.

Молнии могут иметь разветвленный рисунок или представлять собой единый столб (линейные молнии). Они могут быть линейными и разветвленными. Редкой и загадочной малоизученной формой молнии является шаровая молния.

Молния в цифрах

Разность потенциалов, предшествующая молнии может достигать миллиарда вольт.
Сила тока электрического разряда накопленной электрической энергии через атмосферу создает токи до 100 000 А.
Воздух в канале молнии разогревается до 30 тысяч градусов – это в пять раз больше, чем температура поверхности Солнца.
Скорость распространения молнии – 1 000 000 м\с. Так от облаков до Земли молния проходит за 0,002 сек.
Канал молнии очень узкий. Видимый канал имеет диаметр около 1 метра, а внутренний, по которому течет ток – 1 см.
Типичная молния длится около 0,25 секунды и состоит из 3-4 разрядов.
Прямо сейчас в мире гремят 1800 гроз.
В американский Эмпайр-стейт-билдинг молния ударяет в среднем 23 раза в год.
В самолеты молния попадает в среднем один раз на каждые 5-10 тысяч летных часов.
Вероятность быть убитым молнией составляет 1 к 2 000 000. Такие же шансы у каждого из нас умереть от падения с кровати.
Вероятность увидеть шаровую молнию хотя бы раз в жизни составляет 1 к 10 000.

ПИСЬМО

 

Задание 6. Вы переписываетесь со знакомым (в социальной сети или с помощью WhatsApp). Вы хотите узнать, какой праздник будет проходить завтра в городе, где и когда он будет проходить. Напишите знакомому, используя данные ниже слова.

Объем создаваемого текста: 8 предложений.

Слова: городской праздник, центр, парк, проспект, площадь, музыканты, музыка, артисты, сцена, мороженое, пиво, погода, молодой, пожилой.

Задание 7. Напишите диктант. Используйте цифры там, где это нужно.

 

Հետազոտական աշխատանք պատմությունից

Նոր Տարի, Սուրբ Ծնունդ. Ամանորի տոները մի ժամանակահատված են, երբ ամեն ոք՝ մեծ, թե փոքր, սկսում են հավատալ հրաշքների, փորձում են դառնալ ավելի բարի, ուշադիր, հոգատար միմյանց նկատմամբ: Իրենց սերն ու նվիրումն արտահայտում են նվերներով: Սուրբ Ծննդյան տոներին միմյանց նվերներ տալու քրիստոնեական ավանդույթը ծնունդ է առել ավետարանական այն պատմությունից, երբ արևելքից եկած մոգերն ընծաներ են բերում Մանուկ Հիսուսին: «Եվ երբ այն տունը մտան, տեսան մանկանը իր մոր՝ Մարիամի հետ միասին և ընկան ու երկրպագեցին նրան. և բանալով իրենց գանձատուփերը՝ նրան նվերներ մատուցեցին՝ ոսկի, կնդրուկ և զմուռս» :

Մեր օրերում ամանորի անբաժան մասն է կազմում հրաշագործ բարի ծերուկ Ձմեռ պապի կերպարը, որը գալիս է մեծ պարկը շալակին և նվերներ է բաժանում տարվա ընթացքում իրենց ուշիմ և կարգապահ դրսևորած երեխաներին:

Բայց ո՞վ է այդ հրաշագործ բարի պապիկը, այդ ինչպե՞ս է, որ տարբեր երկներում նա ունի տարբեր անուններ:

Նա, ում մենք և նախկին խորհրդային մի շարք երկներում Ձմեռ Պապ ենք անվանում, աշխարհին ավելի հայտնի է Սանտա Կլաուս անվամբ: Արդյո՞ք դա նույն կերպարն է, և որտեղի՞ց է նա եկել:

3-րդ դարի վերջին Փոքր Ասիայում գտնվող հնագույն Լիկիայի Պատարի քաղաքում, ազնվական ծագում ունեցող հարուստ վաճառական Թեոփանեսի ընտանքիում որդի ծնվեց, ում ծնողները, որպես բարեպաշտ հավատացյալներ, կնքեցին Նիկողայոս քրիստոնեական անվամբ, որը նշանակում է ժողովրդի հաղթող: Աստծո մեծ սիրեցյալը կյանքում շատ անգամներ առիթ ունեցավ հաղթահարել մարդկային չարությունը: Փոքր հասակում կորցնելով ծնողներին՝ մեծանում է իր հորեղբոր՝ Նիկողայոս եպիսկոպոսի խնամակալությամբ, որն էլ հետագայում նրան քահանա է ձեռնադրում: Հետևելով ավետարանական այն խոսքերին, որում ասվում է՝ «Եթե ուզում ես կատարյալ լինել, գնա՛, վաճառի՛ր, ինչ որ ունես և տու՛ր աղքատներին. այդպիսով երկնքում պիտի գանձ ունենաս. ապա վերցրու՛ խաչդ և հետևի՛ր ինձ» ՝ նա վաճառում է իր ողջ ունեցվածքը և բաշխում աղքատներին: Քահանա ձեռնադրվելուց հետո, այցելում է Պաղեստին`Սուրբ երկիր, և որոշ ժամանակ այնտեղ մնալուց հետո վերադառնում հայրենիք: Իր առաքինի կենսակերպի և բարի գործերի համար քաղաքի բնակիչները Նիկողայոսին ընտրում են եպիսկոպոս: Սուրբ Նիկողայոսը օժտված էր մեծ գթասրտությամբ և հրաշագործության շնորհով, այդ պատճառով էլ նրան կոչել են սքանչելագործ: Նա մեծ խնամք էր տանում աղքատների, հիվանդների, բանտարկյալների, որբերի և այրիների մասին: Նա մահացավ խոր ծերության հասակում՝ կարճատև հիվանդությունից հետո:

Սուրբ Նիկողայոսի բարեգործությունների մասին պահպանված շատ ավանդազրույցներ կան, որոնցից թերևս ամենահայտնին հետևյալն է: Մի աղքատ քաղաքացի ամուսնության տարիքի երեք դուստր ուներ: Դրամ չունենալու պատճառով ի վիճակի չէր նրանց օժիտ տալ և ամուսնացնել, ուստի ստիպված որոշում է վաճառել նրանց ստրկության: Իմանալով այդ մասին՝ Սուրբ Ծննդյան տոնին նախորդող մի երեկո Նիկողայոսը ծխնելույզից դրամով լի քսակ է գցում, որն ընկնում է կրակի մոտ չորացող ավագ դստեր գուլպայի մեջ: Այդպիսով նա փրկում է այդ ընտանիքը սովից և հոգևոր կործանումից: Հետագայում նա շարունակում է իր գաղտնի բարեգործությունները՝ Սուրբ Ծնունդի նախօրեին կարիքավոր մարդկանց դռան առջև դրված կոշիկներում դրամ կամ ուտելիք թողնելով: Նրան շատ պատահաբար բացահայտում է մի դռնապան, ով պարկը ձեռքին դռնեդուռ շրջող ճերմակազգեստ ծերունու կերպարում թաքնված՝ ճանաչում է Նիկողայոս եպիսկոպոսին:

Սուրբ Նիկողայոս Սքանչելագործի համբավը տարածվում է աշխարհով մեկ, նա դառնում է ամենասիրված սրբերից մեկը , որի բարեխոսությանը մարդիկ դիմում են առ այսօր և ստանում իրենց խնդրածները:

Իր հրաշալի արարքով Սուրբ Նիկողայոսը սկիզբ է դնում Սուրբ Ծննդյան տոներին կոշիկներում կամ գուլպաներում նվերներ դնելու գեղեցիկ ավանդույթին: Մարդիկ հագնում էին եպիսկոպոսի հանդերձանք և նվերներ բաժանում երեխաներին: Աստիճանաբար հոգևորականի կերպարը երեխաների պատկերացումներում վերափոխվեց բարի պապիկի կերպարի:

Ահա՛ թե ով է իրականում Սանտա Կլաուսը, կամ այլ կերպ ասած՝ Սանտա Նիկոլաուսը:

Սակայն միևնույն ժամանակ ամեն ազգ ունի իր «սեփական» Ձմեռ պապը, որը կամ ունի որոշ փոխառություններ Նիկողայոս Սքանչելագործի կերպարից, կամ էլ՝ բոլորովին այլ նախատիպեր:

Գերմանական հեքիաթներում դա Նիմանդն է («Ոչ ոքը»), որին երեխաները վերագրում էին իրենց իսկ կատարած անկարգությունները: Ֆրանսիական Ձմեռ պապը Պեղ-Նոելն է, որին միշտ ուղեկցում է երեխաների լավ և վատ արարքներին ուշիուշով հետևող Պեղ-Ֆուետեղը: Վերջինիս որոշումից էր կախված, թե ով ինչ նվեր կստանա: Անգլո-սաքսոնական ավանդությունում դա Սուրբ Ծննդյան Հայրն է, որն իրենից ներկայացնում է Սուրբ Նիկողայոսի և Թոր և Սատուրն աստվածների կերպարների միաձուլումը: Շվեդիայում ամանորյա հրաշագործին անվանում են Յոլոտոմտեն, Դանիայում՝ Յուլեմանդեն, Նորվեգիայում՝ Յուլեբուկկ: Հյուսիսային այս երկներում այդ անվանումները թարգմանվում են որպես «տոնական այծ», որը խորհրդնաշում է այն էշին, որին նստած Հիսուսը մտավ Երուսաղեմ: Հունաստանում և Կիպրոսում նրան անվանում են Վասիլի, և երեխաները նրան կանչում են՝ ասելով. «Արի՜ Սուրբ Վասիլի, բեր մեզ երջանկություն և իրականացրու մեր երազանքները»: Ամենահամեստ Ձմեռ պապը, թերևս, ապրում է Սլովակիայում, որը նվերները ծխնելույզով նետելիս՝ ուշադրությամբ հետևում է, որ հանկարծ ոչ ոք իրեն չնկատի: Այդ իսկ պատճառով ոչ ոք չգիտի, թե նա ինչ տեսք ունի: Մեր Ձմեռ պապին շատ նման է չեխական Միկուլաշը՝ մի տարբերությամբ, որ նրան Ձյունանուշի փոխարեն ուղեկցում են ճերմակազգեստ հրեշտակը և քրքրված ցնցոտիներով սատանուկը: Կարգապահ երեխաներին նա տալիս է քաղցրավենիք, իսկ անկարգների և ծույլերի կոշիկներում դնում է ածուխի կտորներ: Կաթոլիկ Իսպանիայում երեխաներին նվերներ են բաժանում այդ ավանդույթի հիմնադիր մոգերը՝ Գասպարը, Մելքոնը և Բաղդասարը: Լեհաստանում և Գերմանիայում մոգերին անվանում են Երեք արքաներ, որոնք նույնպես նվերներ են տալիս երեխաներին:

Սուրբ Ծնունդին նվերներ բաժանող կերպարները տարբեր են, բայց, ի տարբերություն մեր հայրենական Ձմեռ պապի, նրանք բոլորն էլ կապ ունեն քրիստոնեական սրբերի հետ: Այդպիսով, նվերներ ստանալիս՝ երեխաներն իրենց երախտագիտությունը հայտնում են Աստծո բարեխոսին կամ հենց Տեր Աստծուն:

Եվ վերջապես ո՞վ է մեր Ձմեռ պապը:

Ձմեռ պապը խորհրդային կերպար է, որն առաջ է եկել ստալինյան ժամանակաշրջանում, 1936-37 թթ.: Ավելի վաղ՝ 1918 թ. Ռուսաստանում բոլոր տեսակի տոներն արգելվեցին՝ համարվելով բուրժուական երևույթ: Այդ թվում արգելվեց նաև Սուրբ Ծննդյան տոնակատարությունը: Սակայն 30-ական թթ. Խորհրդային իշխանությունը կարիք ունեցավ հիմնադրելու նոր արարողակարգեր, որոնք կմիավորեին և կհամախմբեին հասարակությունը: 1935 թ. դեկտեմբերին «Պրավդա» թերթում հայտնվում է «Եկեք երեխաների համար կազմակերպենք գեղեցիկ ամանորյա միջոցառում» հոդվածը, որի արդյունքում Հեղափոխությունից հետո առաջին անգամ՝ 1936 թ. կազմակերպեց ամանորյա դպրոցական ներկայացում, որը, իհարկե, Խորհրդային Միության աթեիստական գաղափարախոսության պայմաններում, Սուրբ Ծննդյան տոնակատարությունից վերածվեց Նոր Տարվա հանդեսի: Բնականաբար վերափոխում ապրեց նաև գլխավոր կերպարը՝ Սուրբ Նիկողայոսից վերածվելով ազգային շորեր հագած երկարամորուս խիստ պապիկի: Նոր Ձմեռ պապի կերպարի ստեղծման համար նախատիպ հանդիսացան Նեկրասովի «Կարմրաքիթ Սառնամանիք» («Мороз, Красный нос») և «Ձյունանուշիկ» («Снегурочка») հեքիաթները: Պետք է նշել, որ սկզբնական շրջանում Ձմեռ պապն իրենից չափազանց խիստ և սարսափազդու կերպար էր ներկայացնում, երեխաները վախենում և խուսափում էին նրանից, այդ իսկ պատճառով նրա կողքին հայտնվեց երեխաներին տարիքով ավելի մոտ, բարեհամբույր Ձյունանուշը: 50-ական թթ. այս կերպարները վերջնականապես ամրապնդվեցին հասարակության գիտակցության մեջ, ընդունվեցին, սիրվեցին և դարձան Նոր Տարվա տոնակատարությունների անբաժան մասը:

Արդեն շուրջ 25 տարի է Խորհրդային Միությունն իր աթեիստական գաղափարախոսությամբ այլևս պատմություն է: Եվ մինչ Եվրոպայում առավել մեծ շուքով տոնում են Սուրբ Ծնունդը, մենք շարունակում ենք կարևորել Նոր Տարին և հավատալ Խորհրդային Միության ստեղծած Ձմեռ պապին, որը ոչ այլ ինչ է, քան պարզապես երեխաներին միրգ և կոնֆետ հյուրասիրող բարի պապիկ: Չնայած չկա այլևս ճնշում իշխանության կողմից, և մենք մեզ համարում ենք հազարամյա պատմություն ունեցող քրիստոնյա ազգ, բայց այնուամենայնիվ նախընտրում ենք հոգևոր արժեքների փոխարեն տուրք տալ մարմնականին: Այդպիսով ամանորյա տոներին մենք զբաղվում ենք մեր մարմինը սնելով, ոգելից խմիչքներով այն պարարտացնելով, արդյունքում թուլացնում ենք մեր հոգին:

Ինքնին Ձմեռ պապը ոչ մի վտանգ չի ներկայացնում. այն հորինովի հեքիաթային կերպար է, որը, սակայն, իրականում ոչինչ չունի տալու մեր երեխաներին: Դրա փոխարեն մի՞թե նախընտրելի չէ, որ իրենց Հայ Առաքելական Եկեղեցու հետևորդ համարող մեր քրիստոնյա ընտանիքներում երեխաները դաստիարակվեն իրապես մեր մեջ ապրած Սուրբ Նիկողայոս Սքանչելագործի հոգեպարար կերպարով: Ընտրությունը մերն է:

Իմ կարծիք

Իմ կարծիքով ձմեռ պապն նոր տարվա մի մասնիկն է։ Նրան հավատալով մենք բոլորս ավելի ենք զարդարում ամանորը հավատով, երջանկությամբ և ուրախությամբ։ Մենք մեծ հույսով սպասում ենք, որ նա մեզ կբերի մեր երազած նվերները և առավոտյան տեսնում ենք մեր նվերները տոնածառի տակ և սկսում ենք մեծ ոգևորությամբ բացել։ Օրինակ՝ նաև շատ հետաքրքիր կլիներ, եթե ձմեռ պապն կարդար մեր մտքերը։ Ամանորին գրեթե միշտ մարդիկ իրար նվիրում են նյութական իրեր։ Բայց իմ կարծիքով ամանորի իսկական նվեր կարող է հանդիսանալ մարդու համար երջանկությունն, առողջությունն և սերն։ Ամանորին իմ կարծիքով մարդիկ պետք է իրար նվիրեն ամանորյա այդ տաք և ուրախ մթնոլորտը, որը շրջապատված է ուրախությամբ, վստահությամբ, երջանկությամբ և հիացմունքով։ Իմ կարծիքով հնարավոր չէ գնել այս ուրախ մթնոլորտը գումարով։ Իմ այդ ամանորյա մթնոլորտը դա իմ մայրիկն, հայրիկն, եղբայրս և քույրս են։ Քանի որ նրանք իմ կողքին են միշտ։ Ես միշտ հավատում եմ հրաշքների և շատ շնորհակալ եմ Ասծուց այսպիսի հրաշալի նվերի համար։

Աղբյուրը ՝ http://www.surbzoravor.am/post/view/amanori-hrashagortsy-dzmer-pap-te-surb-nikoghayos-sqanchelagorts, https://hy.m.wikipedia.org/wiki/%D5%8Dանտա_Կլաուս, http://www.aravot.am/2012/12/25/314866/

 

Տնային աշխատանք մաթեմատիկայից

Խնդիր 1։Դասարանի 32 աշակերտներից 24-ը սիրում 1 ֆուտբոլ, 12-ը սիրում են բասկետբոլ, իսկ 9-ը սիրում են և՛ ֆուտբոլ և՛ բասկետբոլ: Դասարանի աշակերտներից քանի՞սը չեն սիրում ո՛չ ֆուտբոլ, ո՛չ բասկետբոլ:

Լուծում

24+12+9=45

45-32=13

Պատ․ ՝ 13

Խնդիր 2։ Միջազգային կոնֆերանսի մասնակից գիտնականների 75%-ը գիտեր անգլերեն, իսկ 60%-ը ֆրանսերեն։ Գիտնականների քանի՞ տոկոսը գիտեր և՛ անգլերեն, և՛ ֆրանսերեն, եթե հայտնի է, որ նրանց 5%-ը չէր տիրապետում այդ լեզուներից ոչ մեկին։

Լուծում

Պատ․՝

ЗОЛОТЫЕ ТУФЕЛЬКИ. Святочный рассказ․ Ոսկեգույն կոշիկները․ Սուրբ պատմություն

 

Ողջույն, սիրելի այցելուներ ուղղափառ կղզու «Ընտանիք եւ հավատ»:

Նայելու համար Սուրբ Ծնունդի նյութերը, նրանք շոշափում են մի հուզիչ պատմություն, որոնք որոշեցին գրել ընդհանուր ընթերցանություն:

Պատմությունը գրված է ամերիկացի հեղինակ -`Ջոն Քերիի կողմից, որը նրան ներդրեց խոր քրիստոնեական նշանակություն, հիշեցնելով ուրախ Սուրբ Ծննդյան օրերի մասին հեռավոր սերնդի հավերժության մասին…

Դա Սուրբ Ծնունդից չորս օր առաջ էր: Ի վերջո, սեզոնի ոգին բռնեց ինձ: Հավաքել ուժը, ես լքեցի տունը, վճռեցի տրամադրել նվերներ իմ բոլոր անհամար հարազատներին ու ընկերներին:

Եվ դա հեշտ չէր: Սկսելու համար, ես երկար ժամանակ չէի կարողանում տեղ գտնել մեքենան դնելու համար:  Ավտոկայանատեղերը փաթեթավորված էին հզորությամբ, քանի որ բոլոր Նյու Յորքները ինձ հետ միասին գնացին անսպասելի ամանորյա անակնկալներ:

Խանութում ներսում նույնիսկ ավելի վատ էր: Մարդկանց բազմությունը շտապեց բոլոր գետնանցումներով, խառնաշփոթ, սայլակներով, փայլուն արկղերով եւ փաթեթներով լցված, սպառնալով ամեն անգամ ոտքերս թակել:

Մեկ ժամ անց, մյուսը: Իմ ոտքերը գրեթե այնքան էին ցավում իմ գլուխը: Ես հիշում եմ նրանց, ում համար ես փորձում էի, եւ արտացոլում էի, թե ինչ են անելու այն ամենը, ինչի կարիքը չունեն: ինչ ես տառապում եմ այստեղ?

-Վա՜յ,- ես խխում էի, հասկանալով, թե ինչպես վիրավորվել եմ ուշադրության,- բացարձակապես ոչ մի տեղ գնալու:

Երբ գնացի գնացքի հաշվիչ, իմ զամբյուղը լցվեց մինչեւ վերև:

Նախկինում, քսաներորդ մարդ կանգնած էր, նրանց մեջ մի տղա կեղտոտ կոշիկներով եւ բռունցքով հարվածած բաճկոնով: Նրա ձեռքում նա մի քանի փշրված դոլարներ էր պահում:

Հաջորդը մի աղջիկ էր, հավանաբար, մի քույր, որի գանգուրները ակնհայտորեն կարիք ունեին վարսավիրի ծառայություններից: Մազերի ցնցումը այնքան խառնաշփոթ էր, որ ոչ սանրը չի կարողանա հաղթահարել այն: Աղջիկը հագնվել էր իր եղբորից ավելի լավը:

Այնուամենայնիվ, նա գրեթե երջանիկ էր, ինչ-որ բան է երգում, սարսափելի կեղծ, ստերեո երաժշտության ներքո, որը հնչում էր խանութում: Իր ձեռքում աղջիկը շատ զգույշ էր պահում, ինչպես մեծագույն գանձը, զույգ ոսկե կոշիկներ: Երբ երեխաները մոտենում էին դրամարկղին, ինչ-որ բան շեղվեց, այն հարվածեց։

-Դու վեցնսունն ես, – ասում է գանձապահը:

Տղան անհանգստացած էր, իր փշրված փողը դրեց ափսեի մեջ շփոթության մեջ եւ, մտահոգված, ասաց.

-Դա երեք-տասներկու է: Կարող ենք անել մնացածը Ամանորից հետո?

-Ոչ, – պատասխանը չորացած էր, -խանութը պարտք չի վաճառում»:

Աղջիկը, իր կոշիկները կպցնելով իրեն, աղաղակեց եւ ասաց.

-Բայց Փրկիչը ցանկանում է, որ մենք այս կոշիկները գնենք:

-Մի նեղեք, – ասաց եղբայրը: Նրա շուրթերն ամուր սեղմված էին, եւ նրա աչքերը այրվում էին: -Եկեք դուրս եկեք այստեղից:

Այնուհետեւ ես չէի կարող կանգնեցնել եւ չհաշվարկել դոլարի փոխարժեքը: Երեխաները երկար ժամանակ կանգնած էին, եւ, ի վերջո, Սուրբ ծնունդը քթի վրա է, – թող ուրախանան:

Երեխաները սառեցրին, չհավատալով իրենց երջանկությանը: Հարկավորը խփեց ստուգումը: Ես վճարեցի իմ գնման համար եւ երեխային վերադարձնելու համար ժպիտով խնդրեցի.

-Ինչու եք կարծում, որ Հիսուսը այդ կոշիկների կարիքն ունի?

Տղան պատասխանեց.

-Մեր մայրը հիվանդ է: Նրանք ասում են, որ շուտով նա կնվազի երկնքում: Իսկ կիրակնօրյա դպրոցի ուսուցիչն ասաց, որ երկնքում ամեն ինչ արեւոտ է եւ ոսկե: Այնպես որ, թող մայրը գեղեցիկ լինի, երբ նա հանդիպի Փրկչին …

Ես կանգնած էի, մոռանալով իմ զամբյուղի մասին, լցոնված անիմաստ նվերներով: Նա լուռ էր եւ ոչ թե լաց, փորձեց չնկատել ոսկու կոշիկները, որ աղջիկը կրկին սեղմեց կրծքին:

Վերջապես նա հանգիստ ասաց.

– Այո, նա գեղեցիկ կլինի:

Աղբյուրը՝ http://semyaivera.ru/2015/01/11/zolotyie-tufelki-svyatochnyiy-rasskaz/

 

 

Здравствуйте, дорогие посетители православного островка «Семья и Вера»!

Подыскивая Рождественские материалы для публикации, натолкнулись на трогательный рассказ, который решили разместить для всеобщего прочтения.

Рассказ написан американским автором – Джоном Кэри, который вложил в него глубокий христианский смысл, напоминающий в радостные Рождественские дни о далекой-близкой Вечности…

Это было за четыре дня до Рождества. Дух сезона овладел, наконец, и мной. Собравшись с силами, я вышел из дома, полный решимости обеспечить подарками всех своих бесчисленных родных и друзей. 

А сделать это было вовсе непросто. Начать с того, что я долго не мог найти место, куда поставить машину.Стоянки были забиты до отказа, ведь весь Нью-Йорк вместе со мной вышел на охоту за рождественскими сюрпризами.

Внутри магазина было еще хуже. Толпы людей носились по всем этажам, как сумасшедшие, тележки, набитые блестящими коробками и пакетами, ежеминутно грозили сбить меня с ног.

Прошел час, другой. Мои ноги болели почти так же сильно, как и моя голова. Я вспоминал тех, для кого стараюсь, и размышлял: что будут делать они потом со всеми этими грудами ненужных вещей? ради чего я здесь мучаюсь?

– Увы, – вздохнул я, представив, как обидятся те, кого я обойду вниманием, – деваться решительно некуда.

Когда подходил к кассе, корзинка моя была полна уже доверху.

Впереди, в очереди, стояли человек двадцать, среди них мальчик в изодранных кроссовках и потрепанной куртке. В руке он держал несколько помятых долларов.

Рядом с ним была девочка, надо полагать, сестра, кудри которой явно нуждались в услугах парикмахера.Копна волос была такой спутанной, что никакая расческа была бы не в состоянии с ней справиться.Одета девочка была не лучше брата.

Тем не менее, она была почти счастлива, напевая что-то, ужасно фальшивя, под стереомузыку, звучащую в магазине. В руках девочка держала очень бережно, как величайшее сокровище, пару золотистых туфель. Когда дети приблизились к кассе, там что-то зазвенело, застучало:

– С вас шесть девяносто, – сказала дама-кассир.

Мальчик встревожился, растерянно положил на тарелку свои мятые деньги и, волнуясь, произнес:

– Здесь три двенадцать. Можно, остальное мы принесем после Рождества?

– Нет, – сухо прозвучало в ответ, – магазин в долг не торгует.

Девочка, прижимая туфли к себе, заплакала, потом заявила:

– Но ведь Спасителю угодно, чтобы мы купили эти туфли.

– Не реви, – коротко бросил ей брат. Его губы были плотно сжаты, а глаза горели. – Пойдем отсюда.

Тут я не выдержал и положил на стойку кассы три недостающих доллара. Дети так долго стояли в очереди, и, в конце концов, ведь Рождество на носу – пусть веселятся.

Ребята замерли, не веря своему счастью. Кассирша пробила чек. Я расплатился за свои покупки и, чтобы вернуть детей к жизни, спросил с улыбкой:

– Почему вы думаете, что Иисусу нужны эти туфельки?

Ответил мальчик:

– Наша мама больна. Говорят, что скоро она попадет на небо. А учитель в воскресной школе сказал, что там, на небе, все солнечное, золотое. Так пусть и мама тоже будет красивой, когда встретится со Спасителем…

Я стоял, забыв о своей корзине, набитой бессмысленными дарами. Молчал и, чтобы не заплакать, старался не смотреть на золотые туфельки, которые девочка все так же крепко прижимала к груди.

Наконец тихо произнес:

– Да, она будет красивой.

источник․ http://semyaivera.ru/2015/01/11/zolotyie-tufelki-svyatochnyiy-rasskaz/

Девочка и Ночь. Рождественская сказка. -Աղջիկը և գիշերը. Սուրբ Ծննդյան հեքիաթ

Նրա քունը չգիտես ինչու չէր տանում և իրեն միայնակ էր զգում մութ ննջասենյակում: Նա կամացուկ ոտքի թաթերի վրա դուրս եկավ այգի և հանկարծ տեսավ, որ գիշերը պարուրված է իր լավագույն, մանուշակագույն փայլերով թավշով: Նախկինում երբեք նա չի տեսել գիշերը այդքան վայելչագեղ:

– Գիշեր, քեզ մոտ ինչ-որ տոն է- հարցրեց աղջիկը, հիացմունքով մտածելով մուգ փետուրի աննախադեպ գեղեցկության մասին, որ փռված էր նրա գլխի վերևում:

– Ես դուրս եմ եկել դիմավորելու Սուրբ Ծննդյան աստղին. նա այսօր կանցնի իմ տարածքով:  Եվ իմ փոքր աստղիկներին ես հրամայել եմ, որ այդ առիթով հագնեն իրենց լավուգույն հանդերձանքները,- պատասխանեց գիշերը:

Աղջիկը նայեց իր հագուստին և տխրեց, որովհետև իր հագին գիշերազգեստ էր: Գլուխը կախ, հոգոց հանելով, նա պատրաստվեց վերադառնալ տուն:

– Ինչու ես գնում, աղջիկ,- հարցրեց շփոթված Գիշերը:

– Բանն այն է….որ ես գիշերազգեստով եմ….

– Բայց այդ զգեստով եմ ես քեզ տեսնում այն պահերին, երբ դու տեսնում ես քո ամենաերջանիկ երազանքները: Մի՞թե ավելի գեղեցիկ հանդերձանք էլ է լինում:

Աղջիկը շոյեց իր վարդագույն նապաստակներով գիշերազգեստը, աչքերը բարձրացրեց և ժպտաց:

Այդ պահին, մի ակնթարթ, մեղմ լույսը լուսավորեց երկնակամարը, ակնկալելով հյուր աստղի հայտնվելը, և անմիջապես դրանից հետո շրջակայքն ամբողջությամբ ողողեց հաղթական լույսի հսկայական հոսքով, իսկ աղջկան շրջապատեց մարգարտյա փայլատակմամբ:

-Ա՜հ, քիչ էր մնում մոռանայի, որ կարող եմ երազանք պահել,- անհանգստացավ աղջիկը: – Բայց ես այնքան շատ բան եմ ուզում… այնքան շատ… Ինչպե՞ս ընտրեմ գլխավորը:

Ես մայրիկի և հայրիկի համար պետք է առողջություն խնդրեմ, սիրելի աշխատանք նրանց համար, ով վշտանում է, որ ոչ մի կերպ չի կարողանում այն գտնել, ազատություն նրանց համար, ովքեր զգում են, որ շղթայված են, հույս նրանց համար, ովքեր ստիպված են հողը չափել բոբիկ ոտքերով…: Եվ հավատ, այն կորցրածների համար, նուրբ մեղեդիներ և թռչնի դայլայլ՝ լռության գերիների համար, ուղիղ ճանապարհ՝ ուղուց շեղվածների համար, սաղարթախիտ ծառի ստվերը` զովություն փնտրողների համար, խխունջի իմաստնությունը՝ իրենց ուսերին ծանր բեռ կրողների համար, ժպիտ – նորածիններին, ողորմություն` տանջվածներին:

Գիշերը կամաց թեքվեց դեպի աղջիկը և շշնջաց նրա ականջին:

– Երջանկություն խնդրիր քեզ համար, փոքրիկս, շտապիր…

-Ես հենց այդ էլ արեցի,- պատասխանեց աղջիկը: – Դու գիտես, այդ ամենը իմ երազանքներն են, իմ նվիրական երազները և եթե դրանցից որևէ մեկը կատարվի, ես երջանիկ կլինեմ:

 

Աղբյուրը՝ http://st-nicholas.ru/index.php?option=com_content&view=article&id=56:devochka-i-noch-rozhdestvenskaya-skazka&catid=19&Itemid=160

 

Ей почему-то не спалось, и было одиноко в тёмной спальне. Она тихонько, на цыпочках, вышла в сад и вдруг – увидела, что Ночь укутана в свой лучший тёмно-сиреневый бархат с блёстками. Никогда прежде она не видела Ночь такой элегантной!

 

– Ночь, у тебя праздник? – спросила Девочка, восхищённо созерцая небывалую красу тёмного шлейфа, что раскинулся над её головой.

– Я вышла встретить Рождественскую Звезду: она пройдёт сегодня по моим владениям. И малым звёздочкам моим я велела по такому случаю надеть лучшие наряды – ответила Ночь.

Девочка окинула взглядом свою одежду и опечалилась, потому что на ней была спальная пижамка. Вздохнуви повесив голову, она собралась вернуться в дом.

– Почему ты уходишь, Девочка? – спросила озадаченная Ночь.

– Дело в том… я ведь в пижаме…

– Но ведь именно в этой одежде я застаю тебя в те моменты, когда ты смотришь свои самые счастливые сны. Разве бывает на свете лучшее одеяние?

Девочка погладила рукой свой спальный костюмчик с розовыми зайцами, подняла глаза и улыбнулась.

Тут – на краткое мгновение – мягкий свет озарил небесный свод, предваряя появление Звезды-гостьи, и сразу затем – необъятный поток торжествующего света залил всю округу, а Девочку облёк в нежное жемчужное сияние.

– Ой, я чуть не забыла, что могу загадать желание, – спохватилась Девочка. – Но ведь я хочу так много, так много всего… Как же мне выбрать главное?

Мне нужно попросить здоровья для папы и мамы; любимой работы для тех, кто горюет, что никак не может её найти; свободы для каждого, кто чувствует, что скован цепями; надежды для тех, кто вынужден мерить землю босыми ногами… Ещё – веры для потерявших упование; нежных мелодий и птичьего щебета – для пленников безмолвия; прямой дороги – сбившимся с пути; тенистой кроны дерева – ищущим укрыться в прохладе; мудрости улитки – несущим на плечах своих бремена тяжкие, неподъёмные; улыбок – младенцу, милости – страдальцу…

Ночь тихо склонилась к Девочке и шепнула ей на ушко:

– Проси счастья для себя, дитя моё, поспеши…

– Я именно это и сделала, – ответила Девочка. – Ты ведь знаешь: это всё мои мечты, мои сны заветные, и если хоть один из них сбудется наяву – я буду счастлива.

 

источник․ http://st-nicholas.ru/index.php?option=com_content&view=article&id=56:devochka-i-noch-rozhdestvenskaya-skazka&catid=19&Itemid=160

 

Պաուլո Կոելյո․ Սուրբ ծննդյան հեքիաթ սրինգ նվագող աղջկա մասին

Ընթերցի՛ր Պաուլո Կոելյո․  Սուրբ ծննդյան հեքիաթ սրինգ նվագող աղջկա մասին 

Կատարի՛ր առաջադրանքները․

1.Դուրս գրիր այն հատվածները, որոնք քո կարծիքով ամենակարևորն են:

Այս Սբ. Ծննդյան տոնին քո առջև կբացվի երկու աշխարհ. Աշխարհ` ուրիշ մարդկանց աչքերով և աշխարհ` քո աչքերով: Սակայն ապագա կյանքի համար դու պետք է ընտրես դրանցից մեկը: Եթե դու նախընտրես աշխարհն ուրիշ մարդկանց աչքերով, կդառնաս ունկնդիր, և քո կյանքի աղբյուրը միշտ կենտրոնացած կլինի ուրիշների կարծիքների վրա: Իսկ եթե նախընտրես աշխարհը քո աչքերով, ապա հնարավոր է, որ կրկին լսես ինքդ քեզ և կրկին նվագես: Սակայն ստիպված կլինես այլևս ոչ ոքի չլսել և անգամ` չսխալվել:

Եվ հանկարծ սեղանի շուրջ հավաքվածներից մեկը բարձրաձայն ասաց. «Ես չեմ կարող գրել այնպիսի պիեսներ, ինչպիսիք գրել է Շեքսպիրը: Սակայն իմ առավելությունն այն է, որ ես կարող եմ գրել իմ պիեսները»: Մեծահասակները ծիծաղեցին, իսկ աղջիկը պապանձվեց, որովհետև հասկացավ, որ յուրաքանչյուր մարդու առավելությունն այն է, որ միայն ինքն է այդպիսին: Եվ ինչ-որ վառ և արտասովոր բան ստեղծելու համար բոլորովին էլ պետք չէ լսել այլ մարդկանց, որովհետև յուրաքանչյուր մարդ ինքնին հրաշք է, և այդ հրաշքը թաքնված է հենց իր մեջ: Պարզապես շատերը ժամանակավորապես մոռացել են այդ մասին, և ահա` չգիտեն ինչ անել` ուրիշների խորհուրդներին հետևելուց բացի:

2. Ո՞րն է հեքիաթի մեջ արտահայտված գլխավոր ասելիքը՝ գաղափարը:

Այս հեքիաթի ասելիքն այն է, որ պետք չէ լսել ուրշների կարծիքները և ուղորդվեր դրանով, որովհետև ամեն մեկը ունի իր ձևը և պետք է ուղորդվի ինչպես իր սիրտն է ասում, ոչ թե ուրիշների ասելուն հետևելուն։

 

Գործնական քերականություն

Փակագծերում տրված բառերից ընդգծի՛ր ճիշտը։

1. -(Աստված, Աստվածը) քեզ հետ,- ասաց իշխանը, խթանեց ձին և շուտափույթ հեռացավ։
2. Մեր (թիմն, թիմը) հաղթեց գավաթի մրցաշարում։
3. Քաղբանտարկյալների (կանայք, կանայքը) նստացույց են սկսել կառավարության շենքի առջև։
4. Վերջապես (ուղեկցողն, ուղեկցողը) եկավ, և մեր արշավախումբը շարունակեց ճանապարհը։
5. Քիչ անց (ամպրոպը, ապրոպն) որոտաց, և սկսվեց տեղատարափը։
6. (Կարենն, Կարենը) ՝ իմ ավագ (եղբայրը, եղբայրն), արդեն ավարտել է դպրոցը։

2.Գտի´ր հնչունափոխված արմատները և գրի´ր դրանց անհնչունափոխ ձևերը:

Պատկերազարդ,  ոսկեվառ-ոսկի-ա-վառ, գնդասեղ-գունդ-ասեղ,մաքսանենգ, զուգահեռ,   կաղնեփայտ-կաղին-փայտ, գրկաբաց-գիրկ-ա-բաց, լեռնաշղթա, արժա­նապատիվ, ձվածեղ-ձու-վածեղ,պատուհան, ամառնամուտ, մարդասեր, ժամացույց, հողագունդ, ջերմանավ, սրտապատառ-սիրտ-ա-պատառ, սիրառատ-սեր-առատ,գինեվաճառ-գինի-ա-վաճառ, գերեվաճառ-գերի-ա-վաճառ, բարեգութ-բարի-գութ, մատենագիր-մատյան-գիր, դրկից-դուռ-կից,  լուսամուտ-լույս-ա-մուտ:

3.Փակագծի բառը գրի´ր պահանջվող ձևով.

Իրադարձային առավել հարուստ ճամփորդություններից մեկը կապված է հանիրավի մոռացված Լա Կոնդամինի անվան հետ: Այդ ֆրանսիացին արկածներով լի իր կյանքն սկսեց որպես զինվոր, սակայն շուտով ծառայությունը թողեց՝ ռազմականկարգապահության հանդեպ մեղանչելու պատճառով: Երեսունտարեկանում Ֆրանսիաի ակադեմիայում քիմիկոսի պաշտոն էր վարում: Քիչ անց նրան Պերույում ենք հանդիպում, որտեղ աստղագիտական չափումները Երկրի սեղմվածությունը որոշելունպատակ ուներ: Այդ աշխատանքները ավարտելուց հետո պիտի իրգործին դառ­նար, սակայն, փոխանակ ընկերների հետ նավ նստեր, Լա Կոնդամինը որոշեց արևմուտքից  արևելք կտրել-անցնել Հարավային Ամերիկա մայրցամաքը, որն այդ ժամանակ դեռ բոլորովին ուսամնասիրված չէր եվրոպացիների կողմից:

Կուսական անտառի լիանաների հյուսվածքներից խճողված թավուտները կացիններով կտրատելով, Լա Կոնդամինն իր փոքրիկ ջոկատով հասավ Չիմչինե գետի հովիտը: Այնտեղ ճամփորդներըլաստանավ հյուսեցին և ջրապտույտների ու  ջրվեժների հարուստ Ամազոնկա գետով շարունակեցին  իրենց ուղին: Շուտով  ալիքները լաստանավի վրայից քշեցին-տարան  արշավախմբի ամբողջհանդերձանքը: Մի քանի տեղ գետի հունը նեղանում էր, և ջրի ամբողջ զանգվածն ահեղ որոտը ներքև էր սուրում վայրի  կիրճերը: Հետո  նրանց առջև բացվեց մի նոր, երբևիցե չտեսնված աշխարհ: Լողում էին ծովի պես անծայրածիր ջրային տարածության մեջ, միայն թե ջուրն անուշահամ էր ու բաժանվում Էր ճյուղերից, գետախորշերից: Մի տեղ էլ լաստանավը քայքայվեց, հարկ եղավ փոխել: